مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه‌السلام
تا خــدا فیض تو را قـسمت دنیــا کرده لطف دستــان تو را بــاب مــداوا کرده نفس حضــرت عـیـسـای مسیحـا دم را در دم کــالــبـد کــوچـک تو جــا کـرده هر کجا حرف شفا هست در این آبادی پَــر قــنداقــۀ تو کــار خـودش را کرده ظرف چند ماه، تو چه با برکت دل بُردی ویــژگیی که فـقـط عمــر تو پیـدا کرده روی دستــان ربــاب آیـۀ تو نــازل شد عــلــیِ اکبــر، اگــر روزی لیــلا کرده اشکِ دربارۀ تو، عـرش نـشـیـنـم کرده این همان کرب و بلاییست که امضا کرده پَــر پــرواز تو آنقــدر تو را بــالا بُـرد مـادرت را به سـمـا غــرق تماشا کرده مادرت غرق معماست که جرم تو چه بود؟ تیــر در پــاسخ یک معـصیت نــاکرده |